Kennis maken

Barbara Laan

Tijdens mijn studie architectuurgeschiedenis aan de Vrije Universiteit in Amsterdam kwam ik in aanraking met historische interieurs, een onderwerp dat mij sindsdien niet meer heeft losgelaten. Het universitaire onderzoek lokte, maar de praktijk van de uitoefening van het vak van interieurhistoricus was nog aantrekkelijker. Ik deed onderzoek in de praktijk met een concreet doel: de restauratie en herinrichting van een prachtige, moderne witte villa, een begeerlijke opgave.

Zoektocht naar oorspronkelijke stoffen en meubelen

Als conservator en algemeen projectleider was ik bij het Nederlands Architectuurinstituut (NAi) verantwoordelijk voor de herinrichting van Huis Sonneveld, een nieuwe museumwoning die een beeld geeft van het wonen anno 1933 in Rotterdam. www.huissonneveld.nl

Naast de fascinerende zoektocht naar de oorspronkelijke interieurstoffen en Gispeninrichting was dit project heel leerzaam op uiteenlopende terreinen zoals: het bedenken en uitvoeren van het museumconcept, het zoeken naar metaalrestauratoren die al het verchroomde hang- en sluitwerk op verantwoorde wijze zouden kunnen restaureren, het samenstellen en leiden van teams, het verwerven van budgetten en het opstellen en uitvoeren van plannen voor inrichting, conservering en ‘good housekeeping’.

De kiem voor mijn latere werkzaamheden

De ervaringen bij het NAi en een cursus projectmanagement bij Berenschot zorgden voor een gedegen basis: ik begon een eigen praktijk als cultureel ondernemer. De werkzaamheden die ik in die anderhalf jaar voor Huis Sonneveld heb verricht zijn leidend geweest voor wat ik ben gaan doen: het inzetten van interieurhistorische expertise in combinatie met algemene management- en organisatievaardigheden. Ik heb deze kennis en vaardigheden breed in kunnen  zetten in het erfgoedveld en in het bijzonder op het terrein van de opengestelde woonhuizen zoals kastelen, buitenplaatsen en burgerwoonhuizen.